မိတ္ေဆြ.. သင္ဘယ္အရြယ္ေရာက္ေနၿပီလဲ
တကယ္လို႕မ်ား အဲဒီေမးခြန္းကို တစ္စံုတစ္ေယာက္ကမ်ား မိတ္ေဆြကို ေမးလာရင္ မိတ္ေဆြ ကၽြန္ေတာ့္ အသက္ဘယ္ေလာက္ဗ် လို႕ အလြယ္တကူ ၿပန္ေၿဖၿဖစ္လိမ့္မယ္ ထင္ပါ့ဗ်ာ။ ထားပါေလ။ မိတ္ေဆြ အသက္ ဘယ္ေလာက္ရွိရွိ။ ကၽြန္ေတာ္အခုေၿပာခ်င္တာ စကၠန္႕၊မိနစ္၊နာရီ၊ ရက္၊ လ၊ ႏွစ္ေတြ ေပါင္းစပ္ထား တဲ့ မိတ္ေဆြရဲ႕ အသက္ထက္ ပတ္၀န္းက်င္ အေၿခအေနေတြအရ မွန္းဆလို႕ရတဲ့ အရြယ္အေၾကာင္း ေၿပာခ်င္လို႕ဗ်ိဳ႕။
ဒီလိုဗ်။
ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ပထမဆံုးမွတ္မိတာကေတာ့ အေမတို႕ ကၽြန္ေတာ္တက္ဖို႕ ေက်ာင္းကို ေရြးတဲ့ အခ်ိန္ပဲ။ ကေလးဆိုေတာ့ သိပ္ေတာ့ မသိပါဘူး။ လူႀကီးေတြကဟိုေက်ာင္းေကာင္းတယ္ ဒီေက်ာင္းမွေကာင္းတာ နဲ႕ ေရြးၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေၾသာ္ငါေက်ာင္းတတ္ရမယ့္ အရြယ္ေရာက္ပါၿပီလားလို႕ နားလည္မိပါတယ္။
ဒီၾကားထဲမွာလည္း အရြယ္ေတြ အမ်ားႀကီး ၿဖတ္သန္းခဲ့ရေသးတယ္။ သေရကြင္းေတြနဲ႕ ေဆာ့တဲ့ အရြယ္။ စစ္သားရုပ္ေဆာ့တဲ့ အရြယ္၊ ကာတြန္းဖတ္တဲ့ အရြယ္၊ ၀တၳဳေတြဖတ္တဲ့ အရြယ္၊ ဂစ္တာတီးတဲ့ အရြယ္ အဲ ေကာင္မေလးေတြကို စစိတ္၀င္စားတဲ့ အရြယ္အဆံုးေပါ့ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့ အရြယ္ၾကေတာ့လဲ ဒီလိုပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၾကားရတာေတြကေတာ့ ဘယ္သူက ေတာ့ ဘယ္တကၠသိုလ္ေလွ်ာက္ေနၿပီ။ ဘယ္သူက ဘယ္မွာ။ ဘယ္သူကေတာ့ စစ္ထဲ၀င္သြားၿပီ စသၿဖင့္ေပါ့ ၾကားရတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ငါ့အရြယ္က တကၠသိုလ္တက္ရမယ့္ အရြယ္ပါလားလို႕ သေဘာေပါက္မိပါရဲ႕။
ဒီလိုနဲ႕ ပဲ ဘြဲ႕ရတဲ့ အရြယ္မွာ အေၿပာၿဖစ္ၾကဆံုးစကားေတြကေတာ့ ဘယ္သူက ဘယ္ကုမၼဏီမွာ အလုပ္ရသြား ၿပီ။ ဘယ္သူကေတာ့ ဘာလုပ္ေနၿပီ။ စသၿဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။ လုပ္ငန္းခြင္၀င္ရမယ့္ အရြယ္ကိုးဗ်။
ေနာက္လည္း အရြယ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ၿဖတ္သန္းရဦးမွာပါပဲ။ အသက္အရြယ္ေတြ ေၿပာင္းလာတာနဲ႕ အမွ် အေတြးအေခၚအေၿခအေန စိတ္၀င္စားမႈ႕ေတြက မတူေတာ့ဘူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္း တစ္ခုၾကည့္မိတုန္းက အဲဒီကားထဲမွာ မင္းသားက ၾကက္ေပါင္ေၾကာင္အႀကီးႀကီးကို အားရပါးရ ကိုက္ေနတာ ပါေတာ့ အဲဒီတုန္းကဗ်ာ အဲလို ၾကက္ေပါင္ႀကီးစားခ်င္လိုက္တာ။ အိမ္မွာက ခ်က္ရင္ၿဖစ္ၿဖစ္ေၾကာ္ရင္ ၿဖစ္ၿဖစ္ ေသးေသးေလးေတြတံုးတစ္ၿပီးမွ ခ်က္တာဆိုေတာ့ အဲလို အခြင့္အေရး မရခဲ့ဘူးေလ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ အင္း ငါႀကီးလာလို႕ ကိုယ့္၀င္ေငြနဲ႕ ကိုယ္ရလို႕ကေတာ့ ပထမဆံုး အလုပ္ကေတာ့ ၾကက္ေပါင္ေၾကာ္ႀကီး ၀ယ္စားပစ္မွာ ပဲလို႕ ကေလးအေတြးနဲ႕ ေတြးမိတယ္ဗ်။ အခုေတာ့ ရယ္စရာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းကေတာ့ တကယ္ကို စိတ္ကူးမိတာ။ ေၿပာခ်င္တာက စိတ္ကူးေတြ အေတြးေတြဆိုတာ အသက္အရြယ္ အရေၿပာင္းလဲေနတယ္ဗ်။ တူလည္း မတူသင့္ဘူးကို။ ငယ္ငယ္တံုးက ဒီလိုေတြး ႀကီးေတာ့လည္း ဒီလိုေတြးလို႕ ေတာ့ ဘယ္ၿဖစ္ပါ့မလဲေနာ္။
အခုဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ အရြယ္ဆိုရင္ဗ်ာ။ မဂၤလာေဆာင္ ဖိတ္စာေတြ ပလူပ်ံေအာင္ ရေနတဲ့ အရြယ္။ ဒါတင္ ဘယ္ဟုတ္ဦးမလဲ။ ကေလးတစ္ႏွစ္ၿပည့္တို႕ ႏွစ္ႏွစ္ၿပည့္တို႕ ဆိုတာလည္း ႀကိဳၾကားႀကိဳႀကား ပါလိုက္ေသး။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္သူမွ မေၿပာရပဲ ေၾသာ္ ငါလည္း အိမ္ေထာင္ၿပဳသင့္တဲ့ အရြယ္ေရာက္ေနပါၿပီလားလို႕ တြက္မိပါရဲ႕။
အဲဒီေတာ့ဗ်ာ ငါ့အသက္ ႏွစ္ဆယ္ရွိၿပီ သံုးဆယ္ရွိၿပီ ေလးဆယ္ရွိၿပီ ဆိုတာလည္းတြက္ ၿပီးေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ အေၿခအေနကို ၾကည့္ၿပီး ကိုယ္ဘာလုပ္သင့္တယ္ ဆိုတာလည္း မွန္းဆၿပီး လုပ္သင့္တာကို လုပ္ေပါ့။ အဲသူမ်ား ေတြကိုပဲ ၾကည့္ၿပီး လိုက္လုပ္ရမယ္ေၿပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ေယဘူယ် ဆံုးၿဖတ္လို႕ ရတယ္လို႕ ဆိုလိုတာပါ။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ ကိုယ္က လူ႕အဖြဲ႕အစည္းထဲမွာ ေနတာဆိုေတာ့ လူေတြနဲ႕ လိုက္ေလွ်ာညီေထြ အတတ္ႏိုင္ ဆံုးၿဖစ္ရင္ အေကာင္းဆံုးပဲဗ်။
ကၽြန္ေတာ့္ ဘႀကီး အသက္ ေၿခာက္ဆယ္ေက်ာ္ ခုႏွစ္ဆယ္နားနီး ကို ကၽြန္ေတာ္အဲဒီအေၾကာင္း ေၿပာၿပေတာ့ ေအးဟုတ္ေပသားပဲတဲ့။ မင္းေၿပာသလိုဆိုရင္ ငါေရာဘယ္အရြယ္ေရာက္ေနၿပီလဲ သိလားတဲ့။ ေအး ငါ့မိန္းမကေတာ့ ေန႕တိုင္းသတင္းစာ၀ယ္ၿပီး ေဟာေတာ့ ဘယ္သူေတာ့ၿဖင့္ ဆံုးသြားၿပီေတာ့။ ေဟာ ဒီတစ္ေယာက္က ရွင့္မိတ္ေဆြမဟုတ္လား နဲ႕ အားကို မအားရပါဘူးကြာ။ ေအးငါကေတာ့ နာေရးသတင္းေတြ ေစာင့္ဖတ္ေနရတဲ့ အရြယ္ေရာက္ေနၿပီေဟ့တဲ့ ဗ်ာ။
ကဲဒီလိုဆိုရင္ မိတ္ေဆြေရာ ဘယ္အရြယ္ေရာက္ေနပါၿပီလဲ။
၅၊ ေဖဖ၀ါရီ၊ ၂၀၁၁။
မိုးတိမ္ညိဳ
ဒီလိုဗ်။
ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ပထမဆံုးမွတ္မိတာကေတာ့ အေမတို႕ ကၽြန္ေတာ္တက္ဖို႕ ေက်ာင္းကို ေရြးတဲ့ အခ်ိန္ပဲ။ ကေလးဆိုေတာ့ သိပ္ေတာ့ မသိပါဘူး။ လူႀကီးေတြကဟိုေက်ာင္းေကာင္းတယ္ ဒီေက်ာင္းမွေကာင္းတာ နဲ႕ ေရြးၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေၾသာ္ငါေက်ာင္းတတ္ရမယ့္ အရြယ္ေရာက္ပါၿပီလားလို႕ နားလည္မိပါတယ္။
ဒီၾကားထဲမွာလည္း အရြယ္ေတြ အမ်ားႀကီး ၿဖတ္သန္းခဲ့ရေသးတယ္။ သေရကြင္းေတြနဲ႕ ေဆာ့တဲ့ အရြယ္။ စစ္သားရုပ္ေဆာ့တဲ့ အရြယ္၊ ကာတြန္းဖတ္တဲ့ အရြယ္၊ ၀တၳဳေတြဖတ္တဲ့ အရြယ္၊ ဂစ္တာတီးတဲ့ အရြယ္ အဲ ေကာင္မေလးေတြကို စစိတ္၀င္စားတဲ့ အရြယ္အဆံုးေပါ့ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့ အရြယ္ၾကေတာ့လဲ ဒီလိုပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၾကားရတာေတြကေတာ့ ဘယ္သူက ေတာ့ ဘယ္တကၠသိုလ္ေလွ်ာက္ေနၿပီ။ ဘယ္သူက ဘယ္မွာ။ ဘယ္သူကေတာ့ စစ္ထဲ၀င္သြားၿပီ စသၿဖင့္ေပါ့ ၾကားရတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ငါ့အရြယ္က တကၠသိုလ္တက္ရမယ့္ အရြယ္ပါလားလို႕ သေဘာေပါက္မိပါရဲ႕။
ဒီလိုနဲ႕ ပဲ ဘြဲ႕ရတဲ့ အရြယ္မွာ အေၿပာၿဖစ္ၾကဆံုးစကားေတြကေတာ့ ဘယ္သူက ဘယ္ကုမၼဏီမွာ အလုပ္ရသြား ၿပီ။ ဘယ္သူကေတာ့ ဘာလုပ္ေနၿပီ။ စသၿဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။ လုပ္ငန္းခြင္၀င္ရမယ့္ အရြယ္ကိုးဗ်။
ေနာက္လည္း အရြယ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ၿဖတ္သန္းရဦးမွာပါပဲ။ အသက္အရြယ္ေတြ ေၿပာင္းလာတာနဲ႕ အမွ် အေတြးအေခၚအေၿခအေန စိတ္၀င္စားမႈ႕ေတြက မတူေတာ့ဘူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္း တစ္ခုၾကည့္မိတုန္းက အဲဒီကားထဲမွာ မင္းသားက ၾကက္ေပါင္ေၾကာင္အႀကီးႀကီးကို အားရပါးရ ကိုက္ေနတာ ပါေတာ့ အဲဒီတုန္းကဗ်ာ အဲလို ၾကက္ေပါင္ႀကီးစားခ်င္လိုက္တာ။ အိမ္မွာက ခ်က္ရင္ၿဖစ္ၿဖစ္ေၾကာ္ရင္ ၿဖစ္ၿဖစ္ ေသးေသးေလးေတြတံုးတစ္ၿပီးမွ ခ်က္တာဆိုေတာ့ အဲလို အခြင့္အေရး မရခဲ့ဘူးေလ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ အင္း ငါႀကီးလာလို႕ ကိုယ့္၀င္ေငြနဲ႕ ကိုယ္ရလို႕ကေတာ့ ပထမဆံုး အလုပ္ကေတာ့ ၾကက္ေပါင္ေၾကာ္ႀကီး ၀ယ္စားပစ္မွာ ပဲလို႕ ကေလးအေတြးနဲ႕ ေတြးမိတယ္ဗ်။ အခုေတာ့ ရယ္စရာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းကေတာ့ တကယ္ကို စိတ္ကူးမိတာ။ ေၿပာခ်င္တာက စိတ္ကူးေတြ အေတြးေတြဆိုတာ အသက္အရြယ္ အရေၿပာင္းလဲေနတယ္ဗ်။ တူလည္း မတူသင့္ဘူးကို။ ငယ္ငယ္တံုးက ဒီလိုေတြး ႀကီးေတာ့လည္း ဒီလိုေတြးလို႕ ေတာ့ ဘယ္ၿဖစ္ပါ့မလဲေနာ္။
အခုဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ အရြယ္ဆိုရင္ဗ်ာ။ မဂၤလာေဆာင္ ဖိတ္စာေတြ ပလူပ်ံေအာင္ ရေနတဲ့ အရြယ္။ ဒါတင္ ဘယ္ဟုတ္ဦးမလဲ။ ကေလးတစ္ႏွစ္ၿပည့္တို႕ ႏွစ္ႏွစ္ၿပည့္တို႕ ဆိုတာလည္း ႀကိဳၾကားႀကိဳႀကား ပါလိုက္ေသး။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္သူမွ မေၿပာရပဲ ေၾသာ္ ငါလည္း အိမ္ေထာင္ၿပဳသင့္တဲ့ အရြယ္ေရာက္ေနပါၿပီလားလို႕ တြက္မိပါရဲ႕။
အဲဒီေတာ့ဗ်ာ ငါ့အသက္ ႏွစ္ဆယ္ရွိၿပီ သံုးဆယ္ရွိၿပီ ေလးဆယ္ရွိၿပီ ဆိုတာလည္းတြက္ ၿပီးေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ အေၿခအေနကို ၾကည့္ၿပီး ကိုယ္ဘာလုပ္သင့္တယ္ ဆိုတာလည္း မွန္းဆၿပီး လုပ္သင့္တာကို လုပ္ေပါ့။ အဲသူမ်ား ေတြကိုပဲ ၾကည့္ၿပီး လိုက္လုပ္ရမယ္ေၿပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ေယဘူယ် ဆံုးၿဖတ္လို႕ ရတယ္လို႕ ဆိုလိုတာပါ။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ ကိုယ္က လူ႕အဖြဲ႕အစည္းထဲမွာ ေနတာဆိုေတာ့ လူေတြနဲ႕ လိုက္ေလွ်ာညီေထြ အတတ္ႏိုင္ ဆံုးၿဖစ္ရင္ အေကာင္းဆံုးပဲဗ်။
ကၽြန္ေတာ့္ ဘႀကီး အသက္ ေၿခာက္ဆယ္ေက်ာ္ ခုႏွစ္ဆယ္နားနီး ကို ကၽြန္ေတာ္အဲဒီအေၾကာင္း ေၿပာၿပေတာ့ ေအးဟုတ္ေပသားပဲတဲ့။ မင္းေၿပာသလိုဆိုရင္ ငါေရာဘယ္အရြယ္ေရာက္ေနၿပီလဲ သိလားတဲ့။ ေအး ငါ့မိန္းမကေတာ့ ေန႕တိုင္းသတင္းစာ၀ယ္ၿပီး ေဟာေတာ့ ဘယ္သူေတာ့ၿဖင့္ ဆံုးသြားၿပီေတာ့။ ေဟာ ဒီတစ္ေယာက္က ရွင့္မိတ္ေဆြမဟုတ္လား နဲ႕ အားကို မအားရပါဘူးကြာ။ ေအးငါကေတာ့ နာေရးသတင္းေတြ ေစာင့္ဖတ္ေနရတဲ့ အရြယ္ေရာက္ေနၿပီေဟ့တဲ့ ဗ်ာ။
ကဲဒီလိုဆိုရင္ မိတ္ေဆြေရာ ဘယ္အရြယ္ေရာက္ေနပါၿပီလဲ။
၅၊ ေဖဖ၀ါရီ၊ ၂၀၁၁။
မိုးတိမ္ညိဳ
3 comments:
အင္း
ဘာလုပ္သင္႔တဲ႔ အရြယ္ဆိုတာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုေတာ႔ သေဘာေပါက္ပါရဲ႔
ဒါေပမဲ႔ ကိုမိုးတိမ္ညိဳရဲ႕
ဥပမာ... အလွဴတစ္ခုသြားမလို႔
အ၀တ္စားေကာင္း ၀တ္ရမယ္ဆိုပါေတာ႔
ကိုယ္နဲ႔ ေတာ္တဲ႔အ၀တ္
လွလွပပေလး မေတြ႔တဲ႔အခါ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ႕ း)
ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ။ ေတာ္ေတာ္ ေၿဖရခက္တဲ့ ေမးခြန္းပါဗ်ာ။ :P
ဒါဆိုရင္ေတာ့ အဲဒိ အလွ်ဴ မသြားရုံေပါ ့ဗ်ာ...။ ေနာက္ လွ်ဴရွင္ကိုေစာင့္ရင္း ေနာက္အက်ီၤ ဒီဇိုင္း အသစ္ကိုသာ
ေစာင့္ရေတာ့မွာေပါ့ဗ်ာ....။ :P
Post a Comment