ကၽြန္ေတာ္လြဲခဲ့ဖူးေသာ အေၾကာင္း
အခုကၽြန္ေတာ္ေၿပာခ်င္တာက ကၽြန္ေတာ္လဲြခဲ့ဖူးတဲ့ အေၾကာင္းဗ်။ ခက္တာက အဲလိုလြဲခဲ့လို႕ ဘယ္သူ႕ကုိ အၿပစ္တင္ရမလဲ ဆိုတာ အခုထိမသိဘူး။ ထားပါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အဓိကအေၾကာင္းကို ေၿပာၿပပါမယ္။ ၿပီးမွ မိတ္ေဆြဘာသာသံုးသပ္ေပါ့။ ဒီလိုဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ အၾကားအၿမင္ရလို႕လြဲခဲ့တာ။ အင္းနားရွဳပ္စရာေတာ့ ၿဖစ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ။ အၾကားအၿမင္ရေနမွေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္လြဲမွာတံုးလို႕ေတာ့ အၿပစ္တင္မေစာလိုက္နဲ႕ဦး။ ဇာတ္လမ္းကို ဆံုးေအာင္ နားေထာင္ပါဦးေလ။ ခင္ဗ်ားလည္း ေခါင္းရွဳပ္သြားေစရမယ္လို႕ အာမခံပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ထူးထူးဆန္းဆန္းအၾကားအၿမင္ရခဲ့ဘူးတယ္ဗ်။ ပထမဆံုးစတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရပ္ကြက္ထဲက ဦးေမာင္ကိုဆိုတာနဲ႕စတာ။ တစ္ရက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အိပ္မက္တစ္ခုမက္တယ္။ အဲဒီ ဦးေမာင္ကိုႀကီး နဖူးေပါက္လို႕တဲ့။ ေပါက္တာက နဖူးညာဖက္နား တစ္လက္မေလာက္ၿပဲသြားတာတဲ့။ အိပ္မက္ထဲမွာ အဲဒီလို အတိအက်ဗ်။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိပ္မက္ဆိုေတာ့ သိပ္အေလး မထားပါဘူး။ ဖာသိဖာသာပဲေပါ့။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေနာက္ရက္က်ေတာ့ ဦးေမာင္ကိုႀကီးက လမ္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႕ အိမ္ေရွ႕မွာ အေဖနဲ႕ေတြ႕လို႕ ရပ္စကားေၿပာေနပါေရာဗ်ာ။ အိမ္ေရွ႕က အုန္းပင္ေအာက္မွာ။ အုန္းပင္ေပၚမွာလည္း အုန္းသီးေၿခာက္ေတြ ရွိေနေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဖ်တ္ခနဲဆို အိမ္မက္ကို သြားသတိရလိုက္တယ္။ အင္း အခုေန အုန္းသီးမ်ားေၾကြက်လိုက္လို႕ကေတာ့လို႕ ေတြးမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွေတာ့ မေၿပာၿဖစ္လိုက္ပါဘူး။ အဲခဏေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ထင္တဲ့ အတိုင္းအတိအက်ဗ်ာ။ အုန္းသီးေၿခာက္က ဦးေမာင္ကို ေခါင္းေပၚကို တည့္တည့္ေၾကြက်တာ နဖူးကြဲပါေလေရာ။ ကြဲတာမွ ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္မက္ထဲက အတိုင္း ညာဘက္ နဖူး တစ္လက္မေလာက္ အတိအက်ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း နည္းနည္းေတာ့ ဇေ၀ဇ၀ါၿဖစ္သြားတယ္။ ဘာၿဖစ္လို႕ ငါအိမ္မက္နဲ႕ လာတူေနရတာလဲေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တိုက္ဆိုင္တာေနမွာပါေလဆိုၿပီးပဲ ထားလိုက္တယ္။
ေနာက္တစ္ခါက်ေတာ့လည္း ဟိုဘက္လမ္းက လူပ်ိဳႀကီး ကိုလွေဘာ္ သူ႕အိမ္ေရွ႕ ေလွခါးထစ္မွာ ထိုင္ငိုေနတယ္ လို႕ အိပ္မက္ မက္တယ္။ ဒါကေတာ့ မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ ကၽြန္ေတာ္ကထင္တာေလ။ သူကလူပ်ိဳႀကီး တစ္ေယာက္ထဲ ေနတာ။ ပိုက္ဆံလည္း ခ်မ္းသာတယ္။ အပူအပင္လည္း မရွိဘူး။ ေယာက္က်ားလည္း ေယာက္က်ားဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ အိမ္ေရွ႕ ေလွခါးထစ္မွာ ထိုင္ငိုစရာအေၾကာင္းကို မရွိဘူးထင္တာ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေန႕ မနက္ ကၽြန္ေတာ္သူ႕အိမ္ေရွ႕က ၿဖတ္ေတာ့ ဗ်ာ အံ့ၾသစရာ တကယ္ကို သူက အိပ္မက္ထဲကေတြ႕တဲ့ေနရာ မွာထိုင္ငိုေနတာဗ်ာ။ သူ႕အိမ္မေန႕ညက သူခိုး အခိုးခံရလို႕တဲ့။ အတြင္းပစၥည္းေတြ အကုန္ပါသြားဆိုပဲ။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္။ တိုက္ဆိုင္တာေတာ့ မဟုတ္ ေလာက္ေတာ့ ဘူးလို႕ထင္လာတယ္။
ဒါနဲ႕ အဲဒီလို အေသးအဖြဲေလးေတြ ေနာက္ထပ္ ေလးငါးခုေလာက္ထပ္ ေတြ႕ရေသးတယ္ဗ်။ စာရွည္ေနမွာစိုးလို႕ မေၿပာေတာ့ဘူး။ အားလံုးမွန္တာၾကည့္ပဲ။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုကၽြန္ေတာ္ အၾကားအၿမင္ရေနတယ္ လို႕ေၿပာရင္မလြန္ေလာက္ပါဘူးေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္သူ႕မွ မေၿပာေသးဘူး။ ေသခ်ာေအာင္လုပ္ရ ဦးမယ္ေလ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဒုကၡေရာက္မယ့္သူဆိုရင္ ကူညီမယ္လို႕ စိတ္ကူးထားတာဗ်ာ။
အဲဒီအေခါက္က ေနာက္ဆံုးအေခါက္ အၾကားအၿမင္ရတဲ့ အခါေပါ့ဗ်ာ။ အိပ္မက္ထဲမွာ အေမက အိမ္ေရွ႕က ထိုင္ခံုမွာ ထီတိုက္ေနရင္းနဲ႕ ဟယ္ သိန္း ငါးရာ ဆုေပါက္တယ္ေတာ့လို႕ ၀မ္းသာအားရထေအာ္တယ္တဲ့။ မနက္အိပ္ယာကႏိုးလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္။ စိတ္လႈပ္ရွားတာေပါ့ဗ် သိန္းငါးရာဆိုတာ နည္းနည္းေနာေနာမွ မဟုတ္တာ။ ရက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထီဖြင့္ဖို႕က ႏွစ္ရက္ပဲလို ေတာ့တယ္။ ဟာႏွစ္ရက္အတြင္းမွာ သိန္းငါးရာရေတာ့ မွာပါလားလို႕ ေတြးမိရင္း ရင္ခုန္ေနရတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုသတိရသြားတာက အေမဒီလ ထီထိုးၿဖစ္လား မထိုးၿဖစ္ဖူးလားဆိုတာပဲ။ ကံကထီေပါက္မယ္ဆိုေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ အနည္းဆံုး ဥာဏ္နဲ႕ ၀ိရိယ စိုက္ၿပီး ထီေတာ့ ထိုးရမွာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒါကိုႀကိဳသိေနမွေတာ့ မထိုးၿဖစ္ေသးရင္ ထိုးၿဖစ္ေအာင္လုပ္ရမွာေပါ့လို႕ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားလည္း ကၽြန္ေတာ့့္လိုပဲ စဥ္းစားမွာပါ။
ဒါေပမယ့္ အေမ့ကိုလည္း ေပၚတင္ေတာ့ မေၿပာခ်င္ေသးဘူး။ မသိမသာေလး ေမးၾကည့္ဦးမွဆိုၿပီး အေမ့ကို ေမးၿဖစ္တယ္။
“အေမ ထီထိုးၿပီးၿပီလား”
အေမကအဲဒီက်မွ သတိရသြားတဲ့ ပံုစံနဲ႕
“ဟယ္ ဟုတ္ပါ့ မထိုးရေသးဘူး ထီဖြင့္ဖို႕ေတာင္ ႏွစ္ရက္ပဲလိုေတာ့တာပဲ”
“အဲဒါဆိုကၽြန္ေတာ္ အခုၿမိဳ႕ထဲသြားမလို႕ ထီထိုးခဲ့လိုက္မယ္ ပိုက္ဆံေပးလိုက္”
ကၽြန္ေတာ္ကကၽြန္ေတာ့္ အႀကံနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ေလ။ အေမ့ဆီက ပိုက္ဆံေတာင္းရတာကလည္း အေၾကာင္းရွိတယ္။ အိပ္မက္က အေမေပါက္တယ္ လို႕ မက္ေတာ့ အေမထိုးမွ ၿဖစ္မွာလို႕ ကၽြန္ေတာ္ယူဆတယ္ေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ အေမ့ဆီက ပိုက္ဆံေတာင္း ရတာ။ တိုတိုေၿပာရရင္အဲဒီေန႕က ထီထိုးၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ ရင္ခုန္လြန္းလို႕။ ထီထြက္မယ့္ေန႕ ေရာက္ေတာ့ ေနမထိထိုင္မသာပဲ။ တကယ္ကို။
ထီထြက္မယ့္ေန႕လည္းေရာက္ေရာ ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္းကို မထိုင္ႏုိင္ဘူး။ အေမက ေစ်းက အၿပန္ ထီေပါက္စဥ္ႀကီး၀ယ္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ အိပ္မက္ထဲၿမင္တဲ့ ထိုင္ခံုမွာ ထီတိုက္ေနလိုက္တာေတြ႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ ႏွလံုးက အၿပင္ေပါက္ထြက္မလားကို ထင္ရတယ္။ ခုန္လြန္းလို႕။ အဲဒါနဲ႕ အခန္းထဲမွာ သြားၿပီး ေစာင္ကို ေခါင္းမူးၿခံဳေနလိုက္တယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ အေမ ထေအာ္သံၾကားရမလဲလို႕ေပါ့။ ေတာ္ေတာ္သာၾကာ သြားတယ္ ဘာသံမွ မၾကားရဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္းေတာ့ သံသယၿဖစ္လာတယ္။ သိန္းငါးရာ ေပါက္တာမ်ား အေမေတြ႕ၿပီးေတာ့ မူးမ်ားလည္းသြားသလားေပါ့။ မေနႏိုင္ပဲ ထၾကည့္မိတယ္။ အေမက ထီေပါကစဥ္ႀကီးခ်ၿပီး ေပါက္ပါဘူးေအ လို႕ တစ္ခြန္းပဲ ေၿပာၿပီး မီးဖိုဘက္ ထြက္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာလည္း ဇေ၀ဇ၀ါ ၿဖစ္သြားတာေပါ့။ ဒီတစ္ခါ ဘာၿဖစ္တာလဲဟေပါ့။ အိပ္မက္ ကအေသအခ်ာႀကီးပဲကို။ က်န္တာေတြက်ေတာ့ မွန္ၿပီးေတာ့ ဒါက်မွ မမွန္ဘူးလား။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေဘးအိမ္ကကိုထြန္းေအာင္တို႕ရဲ႕ ေအာ္သံၾကားရတယ္။ ေဟး သိန္းငါးရာေပါက္တယ္ကြတဲ့။ ခဏေနေတာ့ ကိုထြန္းေအာင္ရဲ႕ သားေလးက အိမ္နီးခ်င္းေတြကို လိုက္ေအာ္ေၿပာေနတယ္။ သားတို႕ သိန္းငါးရာ ေပါက္တယ္တဲ့။ အေမလည္း အသံၾကားလို႕ေနမွာ မီးဖိုထဲေၿပးထြက္လာၿပီး ကိုေအာင္မိန္းမကို လွမ္းေမးေနတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ငိုရမလို ရယ္ရမလို မ်က္ႏွာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို လွည့္ေၿပာတယ္ေလ။
အေမေၿပာလိုက္တဲ့ စကားကို ၾကားလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါတည္း ရူးသြားရင္ေကာင္းမွာပဲလို႕ေတာင္ေတြးမိပါရဲ႕။ အေမေၿပာလိုက္တာက
“ဟယ္ ကံမ်ားထူးဆန္းလိုက္တာ။ သူတို႕၀ယ္တဲ့ ထီက စက္ဘီးနဲ႕ လိုက္ေရာင္းေနတဲ့ ထီသည္ေလ။ အရင္က ငါ၀ယ္ေနက်။ အဲဒီေန႕က သူက သံုးေစာင္ပဲ က်န္ေတာ့တာ ၀ယ္ပါဦးလို႕ ငါ့ဆီကို အတင္းလာေရာင္း တယ္ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္က မင္းက ထီ၀ယ္မယ္ဆိုၿပီး သြား၀ယ္ေနတဲ့ အခ်ိန္။ ဒါနဲ႕ ငါလည္း မ၀ယ္ေတာ့ ဘူးေၿပာလိုက္တာ။ သူကေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ၀ယ္ဖို႕ေၿပာေနေသးတယ္။ မင္းသာ ထီသြားမ၀ယ္ေသးရင္ ေသခ်ာေပါက္ ၀ယ္ၿဖစ္တယ္။ ငါမ၀ယ္တာ နဲ႕သူလည္း ကိုထြန္းေအာင္တို႕အိမ္သြားေရာင္းတာေလ။ အဲဒါနဲ႕ ကိုထြန္းေအာင္အမ်ိဳးသမီးက ၀ယ္ၿဖစ္သြားတာ။ အမေလး ကံမ်ားေၿပာပါတယ္” တဲ့။
ကဲမိတ္ေဆြ။ ကၽြန္ေတာ့္ အၿဖစ္ကို ဘယ္လိုမ်ား မွတ္ခ်က္ေပးခ်င္ပါသလဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ေနရာမွာ ခင္ဗ်ားဆိုရင္ ဘယ္လိုခံစားရမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေလာင္းရဲပါတယ္။ ခင္ဗ်ားလည္း ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ လုပ္မွာပဲ။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။အၾကားအၿမင္မ်ား မရခဲ့ရင္ကၽြန္ေတာ္ တို႕ အခု သိန္းငါးရာေပါက္ၿပီး အဆင္ေၿပေနေလာက္ၿပီလို႕ဗ်ေနာ္။ အဲဒီေန႕က စၿပီး ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာအၾကားအၿမင္မွ မရေတာ့ ပါဘူး။ အဲရလည္း မရခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အၾကားအၿမင္ရလို႕ သိန္းငါးရာဆုနဲ႕ လြဲခဲ့ဖူးတယ္ဗ်ာ လို႕ေၿပာရေတာ့မွာပဲ။
ေမ၊၂၀၀၉။
မိုးတိမ္ညိဳ
ကၽြန္ေတာ္ ထူးထူးဆန္းဆန္းအၾကားအၿမင္ရခဲ့ဘူးတယ္ဗ်။ ပထမဆံုးစတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရပ္ကြက္ထဲက ဦးေမာင္ကိုဆိုတာနဲ႕စတာ။ တစ္ရက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အိပ္မက္တစ္ခုမက္တယ္။ အဲဒီ ဦးေမာင္ကိုႀကီး နဖူးေပါက္လို႕တဲ့။ ေပါက္တာက နဖူးညာဖက္နား တစ္လက္မေလာက္ၿပဲသြားတာတဲ့။ အိပ္မက္ထဲမွာ အဲဒီလို အတိအက်ဗ်။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိပ္မက္ဆိုေတာ့ သိပ္အေလး မထားပါဘူး။ ဖာသိဖာသာပဲေပါ့။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေနာက္ရက္က်ေတာ့ ဦးေမာင္ကိုႀကီးက လမ္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႕ အိမ္ေရွ႕မွာ အေဖနဲ႕ေတြ႕လို႕ ရပ္စကားေၿပာေနပါေရာဗ်ာ။ အိမ္ေရွ႕က အုန္းပင္ေအာက္မွာ။ အုန္းပင္ေပၚမွာလည္း အုန္းသီးေၿခာက္ေတြ ရွိေနေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဖ်တ္ခနဲဆို အိမ္မက္ကို သြားသတိရလိုက္တယ္။ အင္း အခုေန အုန္းသီးမ်ားေၾကြက်လိုက္လို႕ကေတာ့လို႕ ေတြးမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွေတာ့ မေၿပာၿဖစ္လိုက္ပါဘူး။ အဲခဏေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ထင္တဲ့ အတိုင္းအတိအက်ဗ်ာ။ အုန္းသီးေၿခာက္က ဦးေမာင္ကို ေခါင္းေပၚကို တည့္တည့္ေၾကြက်တာ နဖူးကြဲပါေလေရာ။ ကြဲတာမွ ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္မက္ထဲက အတိုင္း ညာဘက္ နဖူး တစ္လက္မေလာက္ အတိအက်ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း နည္းနည္းေတာ့ ဇေ၀ဇ၀ါၿဖစ္သြားတယ္။ ဘာၿဖစ္လို႕ ငါအိမ္မက္နဲ႕ လာတူေနရတာလဲေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တိုက္ဆိုင္တာေနမွာပါေလဆိုၿပီးပဲ ထားလိုက္တယ္။
ေနာက္တစ္ခါက်ေတာ့လည္း ဟိုဘက္လမ္းက လူပ်ိဳႀကီး ကိုလွေဘာ္ သူ႕အိမ္ေရွ႕ ေလွခါးထစ္မွာ ထိုင္ငိုေနတယ္ လို႕ အိပ္မက္ မက္တယ္။ ဒါကေတာ့ မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ ကၽြန္ေတာ္ကထင္တာေလ။ သူကလူပ်ိဳႀကီး တစ္ေယာက္ထဲ ေနတာ။ ပိုက္ဆံလည္း ခ်မ္းသာတယ္။ အပူအပင္လည္း မရွိဘူး။ ေယာက္က်ားလည္း ေယာက္က်ားဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ အိမ္ေရွ႕ ေလွခါးထစ္မွာ ထိုင္ငိုစရာအေၾကာင္းကို မရွိဘူးထင္တာ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေန႕ မနက္ ကၽြန္ေတာ္သူ႕အိမ္ေရွ႕က ၿဖတ္ေတာ့ ဗ်ာ အံ့ၾသစရာ တကယ္ကို သူက အိပ္မက္ထဲကေတြ႕တဲ့ေနရာ မွာထိုင္ငိုေနတာဗ်ာ။ သူ႕အိမ္မေန႕ညက သူခိုး အခိုးခံရလို႕တဲ့။ အတြင္းပစၥည္းေတြ အကုန္ပါသြားဆိုပဲ။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္။ တိုက္ဆိုင္တာေတာ့ မဟုတ္ ေလာက္ေတာ့ ဘူးလို႕ထင္လာတယ္။
ဒါနဲ႕ အဲဒီလို အေသးအဖြဲေလးေတြ ေနာက္ထပ္ ေလးငါးခုေလာက္ထပ္ ေတြ႕ရေသးတယ္ဗ်။ စာရွည္ေနမွာစိုးလို႕ မေၿပာေတာ့ဘူး။ အားလံုးမွန္တာၾကည့္ပဲ။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုကၽြန္ေတာ္ အၾကားအၿမင္ရေနတယ္ လို႕ေၿပာရင္မလြန္ေလာက္ပါဘူးေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္သူ႕မွ မေၿပာေသးဘူး။ ေသခ်ာေအာင္လုပ္ရ ဦးမယ္ေလ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဒုကၡေရာက္မယ့္သူဆိုရင္ ကူညီမယ္လို႕ စိတ္ကူးထားတာဗ်ာ။
အဲဒီအေခါက္က ေနာက္ဆံုးအေခါက္ အၾကားအၿမင္ရတဲ့ အခါေပါ့ဗ်ာ။ အိပ္မက္ထဲမွာ အေမက အိမ္ေရွ႕က ထိုင္ခံုမွာ ထီတိုက္ေနရင္းနဲ႕ ဟယ္ သိန္း ငါးရာ ဆုေပါက္တယ္ေတာ့လို႕ ၀မ္းသာအားရထေအာ္တယ္တဲ့။ မနက္အိပ္ယာကႏိုးလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္။ စိတ္လႈပ္ရွားတာေပါ့ဗ် သိန္းငါးရာဆိုတာ နည္းနည္းေနာေနာမွ မဟုတ္တာ။ ရက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထီဖြင့္ဖို႕က ႏွစ္ရက္ပဲလို ေတာ့တယ္။ ဟာႏွစ္ရက္အတြင္းမွာ သိန္းငါးရာရေတာ့ မွာပါလားလို႕ ေတြးမိရင္း ရင္ခုန္ေနရတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုသတိရသြားတာက အေမဒီလ ထီထိုးၿဖစ္လား မထိုးၿဖစ္ဖူးလားဆိုတာပဲ။ ကံကထီေပါက္မယ္ဆိုေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ အနည္းဆံုး ဥာဏ္နဲ႕ ၀ိရိယ စိုက္ၿပီး ထီေတာ့ ထိုးရမွာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒါကိုႀကိဳသိေနမွေတာ့ မထိုးၿဖစ္ေသးရင္ ထိုးၿဖစ္ေအာင္လုပ္ရမွာေပါ့လို႕ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားလည္း ကၽြန္ေတာ့့္လိုပဲ စဥ္းစားမွာပါ။
ဒါေပမယ့္ အေမ့ကိုလည္း ေပၚတင္ေတာ့ မေၿပာခ်င္ေသးဘူး။ မသိမသာေလး ေမးၾကည့္ဦးမွဆိုၿပီး အေမ့ကို ေမးၿဖစ္တယ္။
“အေမ ထီထိုးၿပီးၿပီလား”
အေမကအဲဒီက်မွ သတိရသြားတဲ့ ပံုစံနဲ႕
“ဟယ္ ဟုတ္ပါ့ မထိုးရေသးဘူး ထီဖြင့္ဖို႕ေတာင္ ႏွစ္ရက္ပဲလိုေတာ့တာပဲ”
“အဲဒါဆိုကၽြန္ေတာ္ အခုၿမိဳ႕ထဲသြားမလို႕ ထီထိုးခဲ့လိုက္မယ္ ပိုက္ဆံေပးလိုက္”
ကၽြန္ေတာ္ကကၽြန္ေတာ့္ အႀကံနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ေလ။ အေမ့ဆီက ပိုက္ဆံေတာင္းရတာကလည္း အေၾကာင္းရွိတယ္။ အိပ္မက္က အေမေပါက္တယ္ လို႕ မက္ေတာ့ အေမထိုးမွ ၿဖစ္မွာလို႕ ကၽြန္ေတာ္ယူဆတယ္ေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ အေမ့ဆီက ပိုက္ဆံေတာင္း ရတာ။ တိုတိုေၿပာရရင္အဲဒီေန႕က ထီထိုးၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ ရင္ခုန္လြန္းလို႕။ ထီထြက္မယ့္ေန႕ ေရာက္ေတာ့ ေနမထိထိုင္မသာပဲ။ တကယ္ကို။
ထီထြက္မယ့္ေန႕လည္းေရာက္ေရာ ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္းကို မထိုင္ႏုိင္ဘူး။ အေမက ေစ်းက အၿပန္ ထီေပါက္စဥ္ႀကီး၀ယ္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ အိပ္မက္ထဲၿမင္တဲ့ ထိုင္ခံုမွာ ထီတိုက္ေနလိုက္တာေတြ႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ ႏွလံုးက အၿပင္ေပါက္ထြက္မလားကို ထင္ရတယ္။ ခုန္လြန္းလို႕။ အဲဒါနဲ႕ အခန္းထဲမွာ သြားၿပီး ေစာင္ကို ေခါင္းမူးၿခံဳေနလိုက္တယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ အေမ ထေအာ္သံၾကားရမလဲလို႕ေပါ့။ ေတာ္ေတာ္သာၾကာ သြားတယ္ ဘာသံမွ မၾကားရဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္းေတာ့ သံသယၿဖစ္လာတယ္။ သိန္းငါးရာ ေပါက္တာမ်ား အေမေတြ႕ၿပီးေတာ့ မူးမ်ားလည္းသြားသလားေပါ့။ မေနႏိုင္ပဲ ထၾကည့္မိတယ္။ အေမက ထီေပါကစဥ္ႀကီးခ်ၿပီး ေပါက္ပါဘူးေအ လို႕ တစ္ခြန္းပဲ ေၿပာၿပီး မီးဖိုဘက္ ထြက္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာလည္း ဇေ၀ဇ၀ါ ၿဖစ္သြားတာေပါ့။ ဒီတစ္ခါ ဘာၿဖစ္တာလဲဟေပါ့။ အိပ္မက္ ကအေသအခ်ာႀကီးပဲကို။ က်န္တာေတြက်ေတာ့ မွန္ၿပီးေတာ့ ဒါက်မွ မမွန္ဘူးလား။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေဘးအိမ္ကကိုထြန္းေအာင္တို႕ရဲ႕ ေအာ္သံၾကားရတယ္။ ေဟး သိန္းငါးရာေပါက္တယ္ကြတဲ့။ ခဏေနေတာ့ ကိုထြန္းေအာင္ရဲ႕ သားေလးက အိမ္နီးခ်င္းေတြကို လိုက္ေအာ္ေၿပာေနတယ္။ သားတို႕ သိန္းငါးရာ ေပါက္တယ္တဲ့။ အေမလည္း အသံၾကားလို႕ေနမွာ မီးဖိုထဲေၿပးထြက္လာၿပီး ကိုေအာင္မိန္းမကို လွမ္းေမးေနတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ငိုရမလို ရယ္ရမလို မ်က္ႏွာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို လွည့္ေၿပာတယ္ေလ။
အေမေၿပာလိုက္တဲ့ စကားကို ၾကားလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါတည္း ရူးသြားရင္ေကာင္းမွာပဲလို႕ေတာင္ေတြးမိပါရဲ႕။ အေမေၿပာလိုက္တာက
“ဟယ္ ကံမ်ားထူးဆန္းလိုက္တာ။ သူတို႕၀ယ္တဲ့ ထီက စက္ဘီးနဲ႕ လိုက္ေရာင္းေနတဲ့ ထီသည္ေလ။ အရင္က ငါ၀ယ္ေနက်။ အဲဒီေန႕က သူက သံုးေစာင္ပဲ က်န္ေတာ့တာ ၀ယ္ပါဦးလို႕ ငါ့ဆီကို အတင္းလာေရာင္း တယ္ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္က မင္းက ထီ၀ယ္မယ္ဆိုၿပီး သြား၀ယ္ေနတဲ့ အခ်ိန္။ ဒါနဲ႕ ငါလည္း မ၀ယ္ေတာ့ ဘူးေၿပာလိုက္တာ။ သူကေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ၀ယ္ဖို႕ေၿပာေနေသးတယ္။ မင္းသာ ထီသြားမ၀ယ္ေသးရင္ ေသခ်ာေပါက္ ၀ယ္ၿဖစ္တယ္။ ငါမ၀ယ္တာ နဲ႕သူလည္း ကိုထြန္းေအာင္တို႕အိမ္သြားေရာင္းတာေလ။ အဲဒါနဲ႕ ကိုထြန္းေအာင္အမ်ိဳးသမီးက ၀ယ္ၿဖစ္သြားတာ။ အမေလး ကံမ်ားေၿပာပါတယ္” တဲ့။
ကဲမိတ္ေဆြ။ ကၽြန္ေတာ့္ အၿဖစ္ကို ဘယ္လိုမ်ား မွတ္ခ်က္ေပးခ်င္ပါသလဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ေနရာမွာ ခင္ဗ်ားဆိုရင္ ဘယ္လိုခံစားရမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေလာင္းရဲပါတယ္။ ခင္ဗ်ားလည္း ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ လုပ္မွာပဲ။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။အၾကားအၿမင္မ်ား မရခဲ့ရင္ကၽြန္ေတာ္ တို႕ အခု သိန္းငါးရာေပါက္ၿပီး အဆင္ေၿပေနေလာက္ၿပီလို႕ဗ်ေနာ္။ အဲဒီေန႕က စၿပီး ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာအၾကားအၿမင္မွ မရေတာ့ ပါဘူး။ အဲရလည္း မရခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အၾကားအၿမင္ရလို႕ သိန္းငါးရာဆုနဲ႕ လြဲခဲ့ဖူးတယ္ဗ်ာ လို႕ေၿပာရေတာ့မွာပဲ။
ေမ၊၂၀၀၉။
မိုးတိမ္ညိဳ
2 comments:
ကံလို႕ပဲ ေျပာရေတာ့မွာေပါ့...
းဝ)
အဲဒါ တကယ္လား
Post a Comment