မ်က္ႏွာႀကီးရာ ဟင္းဖတ္ပါ
"ေဟးမိုက္ကယ္ ဘယ္သြားမလို႕လဲ"
"ဟာ နယ္လဆင္ပါလား ငါအခု အလက္ဇန္းဒါးဆီက ၿပန္လာတာကြ"
အထက္ပါ ဒိုင္ယာေလာ့သည္ ႏိုင္ငံၿခားဘာသာၿပန္၀တၳဳတစ္ပုဒ္ထဲမွ သို႕မဟုတ္ ႏိုင္ငံၿခားဇာတ္ကား တစ္ခု၏ ၿမန္မာ စာတန္းထိုးမွ ဟု ထင္လွ်င္ မိတ္ေဆြ အေတာ္မွားသြားပါမည္။ အမွန္ကား အထက္ပါ ဒိုင္ယာေလာ့ သည္ စင္ကာပူ ေရာက္ ၿမန္မာႏိုင္ငံသား သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ ႏႈတ္ဆက္ေနၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္တကား။
ဟုတ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ခ်ိဳ႕ စလံုးေရာက္မွ အဂၤလိပ္နာမည္ ေၿပာင္းသြားပါသည္။ အဲ အဂၤလိပ္နာမည္ ေၿပာင္းသြားသည္ ဟုေတာ့ ေၿပာ၍ မရပါ။ ၿမန္မာနာမည္ႏွင့္ အဂၤလိပ္နာမည္ ပူးေပါင္းထားေသာ ကၿပား နာမည္ သို႕ ေၿပာင္းသြားသည္ဟုဆိုလွ်င္ ပိုမွန္ပါလိမ့္မည္။
မိုက္တယ္တုတ္ႀကီး၊ အလက္ဇန္းဒါး ဖိုးေခြး၊ နီကိုလပ္ သာဒင္ စသၿဖင့္ စသၿဖင့္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ ထိုသို႕ နာမည္မ်ား ေၿပာင္းလဲသြားရၿခင္းကို ေမးၿမန္းၾကည့္ေသာ္ အခ်ိဳ႕ကလည္း လုပ္ငန္းခြင္တြင္ အဆင္ေၿပေစရန္ အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း အခ်ိဳ႕ကလည္း ေခတ္မွီလို၍ ေသာ္လည္းေကာင္း ေၿပာင္းလဲသည္ဟု သိရပါသည္။ (ထိုသို႕ နာမည္ေၿပာင္းလဲလိုက္ပါက ေခတ္မွီသည္ ဟု တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဆိုထားဟန္ရွိပါသည္။) စင္ကာပူႏိုင္ငံသား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အဂၤလိပ္နာမည္ႏွင့္ တရုတ္နာမည္ တြဲမွည့္ထားေသာ ကၿပားနာမည္မ်ား ရွိၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေရႊၿမန္မာေတြလည္း သူတို႕ကို အားက်လို႕ထင္ပါရဲ႕။ နာမည္ေတြ လိုက္ေၿပာင္းၾကေလသည္။
ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ဆိုရၿဖင့္ မ်ားေသာအားၿဖင့္ေတာ့ ႏိုင္ငံၿခားနာမည္ မွည့္ထားသူေတြကို ထိုနာမည္ မည္သူမွ မေခၚၾကပါ။ ရွိရင္းစြဲနာမည္သာ ေခၚၾကပါသည္။ တကယ္၍ထိုႏိုင္ငံၿခားနာမည္ၿဖင့္ ပိုအဆင္ေၿပသည္ဆို ရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းပါသည္။ စင္ကာပူက တရုတ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ေတာ့ အဲလိုနာမည္ေတြက ေတာ္ေတာ္အသံုး၀င္ပံုရတယ္ဗ်။ အဲဒီနာမည္ေတြပဲ သူတို႕ တကယ္သံုးၾကတာေလ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈ႕ဆိုတာထက္ လက္ေတြ အဆင္ေၿပမႈ႕ကို ဦးစားေပးရင္ ပိုေကာင္းပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၿမန္မာေတြ ပုဆိုး၀တ္တဲ့ ဥပမာကိုပဲ ၾကည့္ပါ။ တကယ္ေတာ့ ကာယလုပ္သားေတြအတြက္ ပုဆိုး၀တ္တာ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေၿပပါ။ တကယ္ဆိုရင္ ကာယလုပ္သားေတြအားလံုး ပုဆိုးမ၀တ္ၾကဖို႕ safety ရွဳ႕ေထာင့္ကၾကည့္ၿပီး အမိန္႕ထုတ္သင့္သည္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ယဥ္ေက်းမႈ႕ကယဥ္ေက်းမႈ႕ လက္ေတြ႕အဆင္ေၿပမႈ႕က အဆင္ေၿပမႈ႕ပါပဲ။
အမွန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြက ထိပ္ဆံုးေရာက္ေနတဲ့သူေတြ လုပ္တာကို လိုက္လုပ္ၾကတာမ်ားသည္။ ဥပမာ ဂ်ပန္ေတြ ငါးအစိမ္းေတြစားေတာ့ raw food ဆိုၿပီး ေစ်းႀကီးေပးၿပီး စင္ကာပူကလူေ စားလိုက္ၾကတာ စားလိုက္ၾကတာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၿမန္မာေတြမ်ားစားရင္ အစိမ္းစား လူရိုင္းေတြဆိုၿပီး ႏွာေခါင္းရွံဳ႕ၾကမယ္ ထင္ပါရဲ႕။
"ဟာ နယ္လဆင္ပါလား ငါအခု အလက္ဇန္းဒါးဆီက ၿပန္လာတာကြ"
အထက္ပါ ဒိုင္ယာေလာ့သည္ ႏိုင္ငံၿခားဘာသာၿပန္၀တၳဳတစ္ပုဒ္ထဲမွ သို႕မဟုတ္ ႏိုင္ငံၿခားဇာတ္ကား တစ္ခု၏ ၿမန္မာ စာတန္းထိုးမွ ဟု ထင္လွ်င္ မိတ္ေဆြ အေတာ္မွားသြားပါမည္။ အမွန္ကား အထက္ပါ ဒိုင္ယာေလာ့ သည္ စင္ကာပူ ေရာက္ ၿမန္မာႏိုင္ငံသား သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ ႏႈတ္ဆက္ေနၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္တကား။
ဟုတ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ခ်ိဳ႕ စလံုးေရာက္မွ အဂၤလိပ္နာမည္ ေၿပာင္းသြားပါသည္။ အဲ အဂၤလိပ္နာမည္ ေၿပာင္းသြားသည္ ဟုေတာ့ ေၿပာ၍ မရပါ။ ၿမန္မာနာမည္ႏွင့္ အဂၤလိပ္နာမည္ ပူးေပါင္းထားေသာ ကၿပား နာမည္ သို႕ ေၿပာင္းသြားသည္ဟုဆိုလွ်င္ ပိုမွန္ပါလိမ့္မည္။
မိုက္တယ္တုတ္ႀကီး၊ အလက္ဇန္းဒါး ဖိုးေခြး၊ နီကိုလပ္ သာဒင္ စသၿဖင့္ စသၿဖင့္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ ထိုသို႕ နာမည္မ်ား ေၿပာင္းလဲသြားရၿခင္းကို ေမးၿမန္းၾကည့္ေသာ္ အခ်ိဳ႕ကလည္း လုပ္ငန္းခြင္တြင္ အဆင္ေၿပေစရန္ အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း အခ်ိဳ႕ကလည္း ေခတ္မွီလို၍ ေသာ္လည္းေကာင္း ေၿပာင္းလဲသည္ဟု သိရပါသည္။ (ထိုသို႕ နာမည္ေၿပာင္းလဲလိုက္ပါက ေခတ္မွီသည္ ဟု တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဆိုထားဟန္ရွိပါသည္။) စင္ကာပူႏိုင္ငံသား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အဂၤလိပ္နာမည္ႏွင့္ တရုတ္နာမည္ တြဲမွည့္ထားေသာ ကၿပားနာမည္မ်ား ရွိၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေရႊၿမန္မာေတြလည္း သူတို႕ကို အားက်လို႕ထင္ပါရဲ႕။ နာမည္ေတြ လိုက္ေၿပာင္းၾကေလသည္။
ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ဆိုရၿဖင့္ မ်ားေသာအားၿဖင့္ေတာ့ ႏိုင္ငံၿခားနာမည္ မွည့္ထားသူေတြကို ထိုနာမည္ မည္သူမွ မေခၚၾကပါ။ ရွိရင္းစြဲနာမည္သာ ေခၚၾကပါသည္။ တကယ္၍ထိုႏိုင္ငံၿခားနာမည္ၿဖင့္ ပိုအဆင္ေၿပသည္ဆို ရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းပါသည္။ စင္ကာပူက တရုတ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ေတာ့ အဲလိုနာမည္ေတြက ေတာ္ေတာ္အသံုး၀င္ပံုရတယ္ဗ်။ အဲဒီနာမည္ေတြပဲ သူတို႕ တကယ္သံုးၾကတာေလ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈ႕ဆိုတာထက္ လက္ေတြ အဆင္ေၿပမႈ႕ကို ဦးစားေပးရင္ ပိုေကာင္းပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၿမန္မာေတြ ပုဆိုး၀တ္တဲ့ ဥပမာကိုပဲ ၾကည့္ပါ။ တကယ္ေတာ့ ကာယလုပ္သားေတြအတြက္ ပုဆိုး၀တ္တာ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေၿပပါ။ တကယ္ဆိုရင္ ကာယလုပ္သားေတြအားလံုး ပုဆိုးမ၀တ္ၾကဖို႕ safety ရွဳ႕ေထာင့္ကၾကည့္ၿပီး အမိန္႕ထုတ္သင့္သည္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ယဥ္ေက်းမႈ႕ကယဥ္ေက်းမႈ႕ လက္ေတြ႕အဆင္ေၿပမႈ႕က အဆင္ေၿပမႈ႕ပါပဲ။
အမွန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြက ထိပ္ဆံုးေရာက္ေနတဲ့သူေတြ လုပ္တာကို လိုက္လုပ္ၾကတာမ်ားသည္။ ဥပမာ ဂ်ပန္ေတြ ငါးအစိမ္းေတြစားေတာ့ raw food ဆိုၿပီး ေစ်းႀကီးေပးၿပီး စင္ကာပူကလူေ စားလိုက္ၾကတာ စားလိုက္ၾကတာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၿမန္မာေတြမ်ားစားရင္ အစိမ္းစား လူရိုင္းေတြဆိုၿပီး ႏွာေခါင္းရွံဳ႕ၾကမယ္ ထင္ပါရဲ႕။
အခုေခတ္မွာ ကြမ္းစားတာ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေၿပေတာ့ဘူး မေကာင္းေတာ့ဘူးဆိုတာ လက္ခံပါတယ္။ သန္႕ရွင္းေရးရွဳ႕ေဒါင့္ကေရာ၊ က်န္းမာေရးရွဳ႕ေဒါင့္ကပါမေကာင္းပါဘူး။ တၿခားႏိုင္ငံသားေတြ အထင္ေသးပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ညစ္ပတ္တယ္လို႕ ႏွာေခါင္းရွံဳ႕ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘရက္ပစ္တို႕၊ အိုဘားမားတို႕၊ ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္းတို႕မ်ား ႏႈတ္ခမ္းေလးရဲေနေအာင္ ကြမ္းစားထားရင္ လူေတြဘယ္လို တုန္႕ၿပန္မလဲဆိုတာ သိခ်င္စမ္းပါဘိဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ေၿပာေနတာ မေကာင္းတဲ့ဟာေတြကို အေကာင္းလုပ္ေၿပာေနတာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ လူေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာႀကီးရာ ဟင္းဖတ္ပါ စရိုက္ကိုေၿပာေနတာ။ မ်က္ႏွာႀကီးရာ ဟင္းဖတ္ပါဆိုတဲ့ စကားပံုကလည္း ေတာ္ေတာ္ ေလးထိေရာက္တယ္ဗ်ာ။ ထမင္း၀ိုင္းစားၾကၿပီဆိုရင္ အေၿခၿမင့္ အေနၿမင့္ ၿဖစ္ေနတဲ့ လူဆီကို ၾကည့္ပဲ ဟင္းေတြထည့္ေပးၿပီး မ်က္ႏွာမြဲဆီကိုေတာ့ ဘာမွမေရာက္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာဗ်ာ။ အင္းဒါကတကယ္ေတာ့ လူ႕ သဘာ၀ပဲေလ။ အနည္းနဲ႕ အမ်ားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မကင္းႏိုင္ပါဘူး။ မ်က္ႏွာႀကီးတဲ့ လူဘက္ကို လိုက္မိတာပါပဲ။ ခက္တာက လူေတြက ကိုယ့္အလွည့္သာ မႀကိဳက္တာ သူမ်ားၾကရင္ ေတာ့ ကိုယ့္မႀကိဳက္တဲ့ ရင္ မႀကိဳက္သလို လုပ္မိၾကတာၾကည့္ပဲ။
အခုဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံက ေအာက္ဆံုးေရာက္ေနေတာ့ဗ်ာ ဘာလုပ္လုပ္ ဘာကိုင္ကိုင္ ႏိုင္ငံၿခားသားေတြအၿမင္မွာ သိပ္ၿပီး Impress မၿဖစ္သလိုပဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြညံ့တာလည္း ပါပါတယ္။ ဥပမာဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီမွာ ငံၿပာရည္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံၿခားသားေတြ စားဖို႕ မေၿပာနဲ႕ နံလြႏ္းလို႕တဲ့။ အခုေတာ့ ထိုင္းက ငံၿပာရည္ သန္႕သန္႕ကို ပတ္ကင္း ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ထုတ္ၿပီး ေရာင္းေနတာမ်ား စလံုးက အစားအေသာက္ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္တိုင္းလိုလိုမွာ ၀ယ္လို႕ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တစ္ေတြ ဘာလို႕အဲလို မလုပ္ႏိုင္တာလဲဆိုၿပီး အားမလို အားမရၿဖစ္မိပါရဲ႕။
ကမာၻေပၚမွာ လူမ်ိဳးေရးခြဲၿခားမႈ႕ေတြကေနရာအႏွံ႕မွာ ေတာ္ေတာ္ေလးရွိေနပါေသးတယ္။ ေယဘူယ်အားၿဖင့္ ေတာ့ အၿဖဴလို႕ေခၚၾကတဲ့ ယူရိုပီယန္ေတြကေတာ့ ဦးစားေပး နံပါတ္တစ္အဆင့္ပဲဗ်။ တစ္ဖက္က စဥ္းစားၾကည့္ရင္လည္း သူတို႕က ထိပ္ေရာက္မွာေပါ့။ ဦးေႏွာက္အေကာင္းဆံုးကိုးလို႕။ အခုကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ အသံုးၿပဳေနရတဲ့ သိပၸံပညာ အကုန္လံုးနီးပါးေလာက္က သူတို႕ဆီကလာတာလို႕ ေၿပာလို႕ရတယ္ဗ်။ အဲလိုအေၿခအေနေတြကရွိေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြက အလိုလိုေနာက္ေရာက္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ဆံုးစဥ္းစားမိတာကေတာ့ဗ်ာ အကယ္၍သာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံသာ ထိပ္ဆံုးေရာက္ေနေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုဆိုရင္ ႏိုင္ငံၿခားသားေတြ လည္းကၽြန္ေတာ္တို႕ ၿမန္မာနာမည္ေတြယူမွည့္ႏိုင္တယ္ဗ်။ ဥပမာ ေသာင္းရင္အိုဘားမား၊ ထြန္းတင္ဘုရွ္၊ ဘတုတ္ ဘက္ခမ္း စသၿဖင့္ မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးလားဗ်ာ။
April၊ 2011။
မိုးတိမ္ညိဳ
အခုဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံက ေအာက္ဆံုးေရာက္ေနေတာ့ဗ်ာ ဘာလုပ္လုပ္ ဘာကိုင္ကိုင္ ႏိုင္ငံၿခားသားေတြအၿမင္မွာ သိပ္ၿပီး Impress မၿဖစ္သလိုပဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြညံ့တာလည္း ပါပါတယ္။ ဥပမာဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီမွာ ငံၿပာရည္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံၿခားသားေတြ စားဖို႕ မေၿပာနဲ႕ နံလြႏ္းလို႕တဲ့။ အခုေတာ့ ထိုင္းက ငံၿပာရည္ သန္႕သန္႕ကို ပတ္ကင္း ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ထုတ္ၿပီး ေရာင္းေနတာမ်ား စလံုးက အစားအေသာက္ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္တိုင္းလိုလိုမွာ ၀ယ္လို႕ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တစ္ေတြ ဘာလို႕အဲလို မလုပ္ႏိုင္တာလဲဆိုၿပီး အားမလို အားမရၿဖစ္မိပါရဲ႕။
ကမာၻေပၚမွာ လူမ်ိဳးေရးခြဲၿခားမႈ႕ေတြကေနရာအႏွံ႕မွာ ေတာ္ေတာ္ေလးရွိေနပါေသးတယ္။ ေယဘူယ်အားၿဖင့္ ေတာ့ အၿဖဴလို႕ေခၚၾကတဲ့ ယူရိုပီယန္ေတြကေတာ့ ဦးစားေပး နံပါတ္တစ္အဆင့္ပဲဗ်။ တစ္ဖက္က စဥ္းစားၾကည့္ရင္လည္း သူတို႕က ထိပ္ေရာက္မွာေပါ့။ ဦးေႏွာက္အေကာင္းဆံုးကိုးလို႕။ အခုကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ အသံုးၿပဳေနရတဲ့ သိပၸံပညာ အကုန္လံုးနီးပါးေလာက္က သူတို႕ဆီကလာတာလို႕ ေၿပာလို႕ရတယ္ဗ်။ အဲလိုအေၿခအေနေတြကရွိေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြက အလိုလိုေနာက္ေရာက္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ဆံုးစဥ္းစားမိတာကေတာ့ဗ်ာ အကယ္၍သာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံသာ ထိပ္ဆံုးေရာက္ေနေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုဆိုရင္ ႏိုင္ငံၿခားသားေတြ လည္းကၽြန္ေတာ္တို႕ ၿမန္မာနာမည္ေတြယူမွည့္ႏိုင္တယ္ဗ်။ ဥပမာ ေသာင္းရင္အိုဘားမား၊ ထြန္းတင္ဘုရွ္၊ ဘတုတ္ ဘက္ခမ္း စသၿဖင့္ မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးလားဗ်ာ။
April၊ 2011။
မိုးတိမ္ညိဳ
0 comments:
Post a Comment